"Het is een vertaling van Beringe als dorp. Het verbeeldt een gesloten gemeenschap, dat zie je terug in de gesloten armen die het werk heeft. Van de andere kant is Beringe ook een nieuwsgierig dorp, daarom kun je door het werk heen kijken als een soort raam", vertelde Sjraar van Horen hierover in het Dagblad de Limburger.
Hoewel de Beringnaren in eerste instantie de betekenis hierachter nog niet zagen, nam de waardering voor dit abstracte kunstwerk toe. Ook groeide de onvrede tegenover de gemeente, over het uitblijven van de leuke aankleding van de plek met een tafel en bankje. In 2008 maakten overbuurmannen Sjraar van Horen en Appie Maaessen daarom zelf een betonnen tafel. Ankie Rutten maakte een ontwerp dat Beringe verbeeldt en de buurt legde er ten slotte zelf kleurrijke steentjes, die over waren van de mozaïekwerken op het Kerkplein.